Neša Paripović
Neša Paripović, Ukrštanja, 1995, print, 75×90 cm
Rad se može posmatrati kao problematizovanje, dovođenje u pitanje primarne funkcije fotografije, a to je dokumentovanje. Iz samog rada se ne može iščitati ni jedna referenca koja bi opravdala ovu njenu ulogu jer je teško odrediti kontekst u kojem je nastala. Umetnik na ovoj fotografiji eliminiše sve reference koje fotografija kao “delićstvarnosti” nosi. Zabunu koju on stvara, kako u detektovanju radnje tako i u pogledu vremena i mesta, pomerasituaciju, izmeštajući je van prepoznatljivog. Samo izmeštanje predstavlja nultu poziciju i negaciju dokumentarnosti.
Neša Pripović diplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu 1969. U istom periodu deluje u okviru neformalne grupe šestoro umetnika (Marina Abramović, Raša Todosijević, Zoran Popović, Era Milivojević, Gergelj Urkom), okupljene oko Galerije Studentskog kulturnog centra u Beogradu. Od 1975. do 1980. saradjuje sa Grupom 143 posvećenom lingvističko – semiotičkim istraživanjima umetnosti. Dobitnik je nagrade za slikarstvo na 19. Memorijalu „Nadežda Petrović“ u Čačku 1996. godine. Dela mu se nalaze u Kolekciji Muzeja savremene umetnosti u Beogradu i privatnim kolekcijama.